Piękna baśń opowiadająca o tym, że dobro jest zawsze nagrodzone, a zło ukarane. Pewna kobieta miała dwie córki. Rodzona był brzydka i leniwa, pasierbica zaś ładna i pracowita. Kobieta oczywiście faworyzował swoją rodzoną córkę, a drugą traktowała jako służącą do najcięższych prac.
Obrazek znaleziony na: tvpuls.pl
Pewnego razu pracowitej dziewczynie wpadło do studni wrzeciono, a macocha kazała je odzyskać. Dziewczyna wskoczyła więc do studni i znalazła się na pięknej łące. Ruszyła w drogę, a wszędzie, gdzie mogła, pomagała: wyjęła bochny chleba z pieca, zerwała jabłka z jabłoni. Kiedy dotarła do domku pewnej staruszki, została jej służącą i zaczęła pomagać. Nie wiedziała, że jej gospodyni to pani Zamieć, która sprowadza na ziemię śnieg. Dziewczyna pracowała uczciwie, więc została nagrodzona. Przed powrotem do domu staruszka obdarowała ją złotem. Macocha była bardzo zdziwiona widząc bogactwo pasierbicy, podobnego skarbu zapragnęła też dla swojej córki. Wepchnęła ją do studni, ale leniwa dziewczyna nie wykorzystała swojej szansy. Powróciła więc do domu bez skarbu, za to oblepiona smołą. Tak to już w baśniach bywa, że zło musi być ukarane.
